Η ερταπενέμη ενδείκνυται για τη θεραπεία:
- των επιπλεγμένων ενδοκοιλιακών λοιμώξεων που προκαλούνται από Escherichia coli, Clostridium clostridioforme, Eubacterium lentum, είδη Peptostreptococcus, Bacteroides fragilis, Bacteroides distasonis, Bacteroideses ovatus thetaiotaomicron, ή Bacteroides uniformis,
- των επιπλεγμένων λοιμώξεων του δέρματος και των δερματικών δομών, συμπεριλαμβανομένων των διαβητικών λοιμώξεων των ποδιών χωρίς οστεομυελίτιδα, λόγω Staphylococcus aureus (μόνο μεμονωμένα μεμονωμένα στελέχη μεθικιλλίνης), Streptococcus agalactiae, Streptococcus pyogenes, Escherichia coliusbereus , Είδη Peptostreptococcus, Porphyromonas asaccharolytica, ή Prevotella bivia,
- της κοινότητα απέκτησε πνευμονία λόγω Streptococcus pneumoniae (μόνο ευαίσθητα στελέχη πενικιλλίνης) συμπεριλαμβανομένων περιπτώσεων με ταυτόχρονη βακτηριαιμία, Haemophilus influenzae (μόνο απομόνωση βήτα-λακταμάσης) Moraxella catarrhalis,
- ερίπλοκες λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος, συμπεριλαμβανομένης της πυελονεφρίτιδας λόγω του Escherichia coli, συμπεριλαμβανομένων περιπτώσεων με ταυτόχρονη βακτηριαιμία ή Klebsiella pneumoniae,
- ) οξείες πυελικές λοιμώξεις, συμπεριλαμβανομένης της ενδομυομητρίτιδας μετά τον τοκετό, της σηπτικής άμβλωσης και των μεταχειρουργικών γυναικολογικών λοιμώξεων λόγω του Streptococcus agcheract coli, Bacteroides fragilis, Porphyromonas asaccharolytica, είδη Peptostreptococcus ή Prevotella bivia
Πέραν των επίσημων ενδείξεων, η δαπτομυκίνη έχει χρησιμοποιηθεί για τη θεραπεία:
- των λοιμώξεων των οστών και των αρθρώσεων, συμπεριλαμβανομένων των αντίστοιχων λοιμώξεων επί παρουσίας προσθετικού υλικού,
- των επιπλεγμένων λοιμώξεων του ουροποιητικού,
- της λοιμώδους ενδοκαρδίτιδας αριστερής πλευράς και της λοιμώδους ενδοκαρδίτιδας σε προσθετική βαλβίδα,
- των λοιμώξεων που οφείλονται σε παθογόνους εντερόκοκκους ανθεκτικους στη βανκομυκίνη, ειδικά σε ευάλωτους ή ανοσοκατασταλμένους ασθενείς.
Πριν από την έναρξη της θεραπείας συνιστάται η πραγματοποίηση επαρκών δοκιμών, προκειμένου να επιβεβαιωθεί ότι η λοίμωξη που προκαλείται από ευαίσθητα βακτήρια.
Για τη θεραπεία οι ακόλουθες μέτριες έως σοβαρές λοιμώξεις που προκαλούνται από ευαίσθητα προϊόντα απομόνωσης των καθορισμένων μικροοργανισμών: (1) περίπλοκες ενδοκοιλιακές λοιμώξεις λόγω Escherichia coli, Clostridium clostridioforme, Eubacterium lentum, είδη Peptostreptococcus, Bacteroides fragilis, Bacteroides distasonis, Bacteroideses ovatus thetaiotaomicron, ή Bacteroides uniformis, (2) περίπλοκες λοιμώξεις της δομής του δέρματος και του δέρματος, συμπεριλαμβανομένων των διαβητικών λοιμώξεων των ποδιών χωρίς οστεομυελίτιδα λόγω Staphylococcus aureus (μόνο μεμονωμένα μεμονωμένα στελέχη μεθικιλλίνης), Streptococcus agalactiae, Streptococcus pyogenes, Escherichia coliusbereus , Είδη Peptostreptococcus, Porphyromonas asaccharolytica, ή Prevotella bivia, (3) η κοινότητα απέκτησε πνευμονία λόγω Streptococcus pneumoniae (μόνο ευαίσθητα στελέχη πενικιλλίνης) συμπεριλαμβανομένων περιπτώσεων με ταυτόχρονη βακτηριαιμία, Haemophilus influenzae (μόνο απομόνωση βήτα-λακταμάσης) Moraxella catarrhalis, (4) περίπλοκες λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος, συμπεριλαμβανομένης της πυελονεφρίτιδας λόγω του Escherichia coli, συμπεριλαμβανομένων περιπτώσεων με ταυτόχρονη βακτηριαιμία ή Klebsiella pneumoniae, (5) οξείες πυελικές λοιμώξεις, συμπεριλαμβανομένης της ενδομυομητρίτιδας μετά τον τοκετό, της σηπτικής άμβλωσης και των μεταχειρουργικών γυναικολογικών λοιμώξεων λόγω του Streptococcus agcheract coli, Bacteroides fragilis, Porphyromonas asaccharolytica, είδη Peptostreptococcus ή Prevotella bivia.
